Mieć iskry

Podobno nawet pasikoniki mają sny, tylko nikt do końca nie zbadał o czym tak naprawdę śnią. Zwierzęta podobnie jak ludzie żyją po to, aby wydać na świat potomstwo, zdobyć pozycję w stadzie, bądź tworzyć zorganizowane i podzielone na role społeczeństwo. To co dzieli nas i zwierzęta to fakt, że światem zwierząt rządzą jakieś reguły, harmonia. Ludzie żyją w chaosie i do prawdy nie potrafią współpracować.

Chyba będę musiał porzucić Gałczyńskiego. W jego wierszach za dużo jest czegoś, co sprawia, że ciężko mi jest wypracować pozytywną wizję. Nie wiem jak dalej będzie biec ochoczo w gonitwie życia. Nie wiem już chyba jak

Załatwiać proste sprawy

Angażować się we wszystko

Pisać, czytać i tworzyć

Aranżować wolny czas

Mieć chwile by być
I

Etycznie oceniać świat

Troszczyć się o następne dni

Aktywnie żyć

Jeść to co na dłoni przynosi mi los

Mieć iskry 

Nie myśleć o końcu dnia

I jeszcze powrócić do przeczytanych książek

Edgara Alana Poe

To jest tak, jakby otrzymywać co jakiś czas depeszę z odpowiedziami na pytania, których jeszcze nie zdążyłem zadać. Mimowolnie Powracać do wspomnień, które powinny wyblaknąć, w których nie powinienem odnajdywać już siebie. Dostaje sprzeczne sygnały i ciągle nie wiem jak poskładać to wszystko w jedną całość drogi czytelniku. Moje wnętrze wysyła sygnały do kończyn, które przestają reagować. 

Po raz kolejny nadciąga ciężki czas i losy już nie są w moich rękach. Mogę tylko czekać i czekać.

Chyba będę musiał porzucić Gałczyńskiego.